پیشرفت چشمگیر تولید شیره خرما در تونس

خرمای خرما (Phoenix dactylifera L.) نقش بسیار مهم اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی را برای مردم مناطق خشک و نیمه خشک ایفا می کند. در واقع، تولید جهانی سه برابر شد در حالی که از 2،289،511 تن در سال 1974 به 6،772،068 تن در سال 2004 رسید (FAOSTAT، 2005).

در تونس مسیر شیره خرما طبیعی در سالهای گذشته پیشرفت چشمگیری داشته است و تولید آن به طور متوسط به 110000 تن در سال رسیده است که حدود 60 درصد آن از دگلت نور است که دارای کیفیت ارگانولپتیک بسیار قابل توجهی بوده و در نتیجه ارزش فروش بالایی دارد.

(FAOSTAT، 2005). این پیشرفت تولید در مقیاس جهانی و ملی متأسفانه با افزایش قابل توجه خرماهای از دست رفته در هنگام چیدن، نگهداری یا آماده سازی خرما همراه است.

این تلفات می‌تواند نسبت‌هایی بالاتر از 30 درصد تولید داشته باشد، یعنی تناژ عظیمی در مجاورت 30000 تن در سال برای تونس و مجاور 2000000 تن در سال برای سراسر جهان.

در واقع، چندین کار در مورد ارزش گذاری این تاریخ های ثانویه انجام شده است. به عنوان مثال، در خاورمیانه، خرما در رژیم غذایی مرغ، گوسفند و ماهی گنجانده شده است (کامل و همکاران، 1981؛ الگاسیم و همکاران، 1995؛ یوسف و همکاران، 1996) و تأثیر گنجاندن گوشت و دانه خرما در رژیم غذایی حیوانات مزرعه توسط چندین کار تلاش شده است (Hamada et al., 2002; Hussein et al., 1998).

اخیراً مطالعات فارماکولوژیک کمی در مورد درخت خرما و مشتقات آن انجام شده است. به عنوان مثال، نشان داده شده است که شیره خرما می تواند برای کاهش یا افزایش ترانزیت دستگاه گوارش در موش استفاده شود (القاراوی و همکاران، 2003) و عصاره میوه خرما که پس از تولد نوزاد در اختیار زنان قرار می گیرد، سیستم ایمنی آنها را تحریک می کند (پوری و همکاران .، 2000).

گزارش شده است که چربی های طبیعی از گوشت خرما برای جلوگیری از درماتیت تماسی تحریک کننده (SchliemannWillers et al., 2002) و اینکه پلی ساکارید جدا شده از خرمای لیبی دارای فعالیت ضد توموری است (Ishurd and Kennedy, 2005).

علاوه بر استفاده فوق از گوشت و دانه خرما، چندین صنعت تبدیلی خرما توسعه یافته است و این صنایع فرآوری محصولات زیادی مانند خمیر خرما، شیره خرما صنعتی، دیپ خرما و سرکه خرما از انواع مختلف خرما تولید می کنند. اخیراً از چاله خرما به عنوان یک منبع انرژی تجدیدپذیر جدید استفاده شده است (العمری، 2006).

این مطالعه برای اولین بار به ارزش بخشیدن به بقیه دسته بندی ها از گونه دگلت نور تونس با تهیه آبمیوه ای برای استفاده در کشاورزی پرداخته است.

در واقع، شیره خرما عمده حاوی بسیاری از مواد مغذی و فراوانی اسیدهای آلی، ویتامین ها و عناصر معدنی هستند.

این آب میوه ها دارای پتانسیل در جنبه های مختلف عملکرد بیولوژیکی انسان از جمله کنترل بیماری ها و افزایش متابولیسم بدن انسان هستند. چشم انداز گسترده ای برای توسعه و استفاده از آب میوه وجود دارد.

به عنوان مثال، مناسب بودن پوست مرکبات، محصول جانبی تولید شده در صنعت آب میوه، به عنوان منبع آنتی اکسیدان مورد استفاده قرار گرفت (کانگ و همکاران، 2006) و همین فضیلت به آب انار نسبت داده شد (روزنبلات و همکاران، 2006).

از سوی دیگر، آب میوه ها و سبزیجات می توانند نقش مهمی در به تاخیر انداختن شروع بیماری آلزایمر ایفا کنند (دای و همکاران، 2006).

هدف از این تحقیق انجام آنالیز شیمیایی و باکتریولوژیکی سه نوع آب میوه بود. این آب میوه ها بر اساس دو استخراج آنها متفاوت است (T, t).

بررسی یک ویژگی فیزیکوشیمیایی و میکروبیولوژیکی اجازه می دهد تا آب میوه بهینه برای استفاده در کشاورزی شناسایی شود. این شیره قرار است به عنوان ماده اولیه برای تولید محصولات دیگر مانند شربت و سرکه خرما استفاده شود.