برنج، آلیاژی از مس و روی، به دلیل مقاومت در برابر خوردگی آب نرم و کلسیفیکاسیون آب سخت، پرمصرف ترین ماده برای شیرآلات است. معمولاً حاوی برخی عناصر آلیاژی مانند بیسموت است تا پردازش آن را آسان‌تر کند.
برنج بسته به اندازه شیرآلات بهداشتی کرومات به صورت استوک میله ای با قطر 0.13-2 اینچ (0.33-5 سانتی متر) دریافت می شود. اکثر اجزای دیگر که یک شیر آب را تشکیل می دهند از فلزات یا سرامیک های دیگر ساخته شده اند و به عنوان قطعات نهایی از تولید کنندگان دیگر دریافت می شوند.
برای پاسخگویی به نیازهای مختلف مصرف کنندگان، شیرآلات در طیف گسترده ای از سبک ها، رنگ ها و پرداخت ها عرضه می شوند. طرح‌های ارگونومیک ممکن است شامل طول دهانه بلندتر و دسته‌های کارکرد آسان‌تر باشد.
شکل شیر آب و روکش آن بر روند ساخت تاثیر می گذارد. ماشین‌کاری یا جعل برخی از طرح‌ها دشوارتر از سایرین خواهد بود. ممکن است از یک فرآیند تکمیل متفاوت برای دستیابی به ظاهری متفاوت استفاده شود.
برای صاحب خانه، روکش های ویژه ای از جمله نیکل برس خورده، نیکل صیقلی، مشکی ساتن، طلایی، پلاتین و رنگ های مختلف موجود است. مصرف کنندگان همچنین اکنون ظاهر شیر آب را سفارشی می کنند و بیش از یک نوع پوشش را ترکیب می کنند.
گارانتی طولانی تر است و ویژگی های بیشتری در دسترس است. قیمت ها برای مصرف کننده در بهار 2000 از 40 دلار تا 500 دلار متغیر بود. فرآیند تولید شیرآلات بسیار خودکار شده است و رایانه ها اکثر ماشین ها را کنترل می کنند.
بنابراین بهره وری و کارایی در طول سال ها بهبود یافته است. فرآیند اصلی شامل تشکیل بدنه اصلی شیر آب (گاهی اوقات در صورت عدم نیاز به چرخاننده شامل دهانه آب می‌شود)، اعمال یک روکش، و سپس مونتاژ اجزای مختلف و سپس بازرسی و بسته‌بندی است. صنعت شیرآلات نیز تحت تأثیر مقررات زیست محیطی قرار گرفته است که نیازمند توسعه فرآیندهای خاصی است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.