مواد بومی اغلب توسط کودکان برای مد کردن بیل اسباب بازی عامیانه استفاده می‌شود. به عنوان مثال، کودکان هولی در پاپوآ گینه نو، اسباب بازی چرخشی که از یک تکه چوب مسطح با سوراخی در انتهای آن ایجاد می‌شود که کودک یک تکه نخ یا علف را به آن می‌بندد، اسباب‌بازی چرخانی می‌سازد تا بتواند اسباب بازی را به اطراف بچرخاند و تولید کند.
صدای زمزمه بسیاری از عروسک‌ها، به‌ویژه عروسک‌های اولیه، از موادی که معمولاً در دسترس هستند، مانند یک قطعه چوب، بقایای پارچه یا تکه‌های پوسته ذرت ساخته می‌شوند.تحت فشار صنعتی شدن، فرهنگ و سنت عامیانه به سرعت در حال از بین رفتن است، اما در بسیاری از کشورها هنوز می توان انواع اسباب بازی های محلی یا خانگی را یافت.
اسباب‌بازی‌هایی که در کشورهای توسعه‌یافته فروخته می‌شوند معمولاً به‌طور انبوه تولید می‌شوند و اغلب در کشورهای در حال توسعه تولید می‌شوند و فناوری حرکت آنها و سایر اقدامات را فراهم می‌کند. با این حال، علی رغم کالایی سازی غربی، اسباب بازی ها اغلب محیط فرهنگی کودک را منعکس می کنند.
به عنوان مثال، در شرق هند، اسباب‌بازی‌های رایج شامل میمون‌های سفالی که از یک ریسمان بالا می‌روند، مارهای کاغذی که به چوب بسته شده‌اند و جغجغه‌هایی که از کدوهایی با سنگریزه‌های درونشان ایجاد می‌شود، هستند.
به طور کلی پذیرفته شده است که کودکان با توجه به خطوط جنسی به اسباب بازی ها جذب می شوند. مطالعات مدرن نشان می دهد که در حالی که پسرها به طور مداوم کامیون یا سرباز را انتخاب می کنند، انتخاب های دختران انعطاف پذیرتر است و ممکن است شامل اسباب بازی های به اصطلاح مردانه و همچنین عروسک های بچه و اشیاء خانگی باشد.
برخی از این ترجیحات مربوط به باورهای والدین در مورد مناسب بودن برخی اسباب بازی ها برای پسران و دختران است. در مطالعه‌ای که در دهه 1970 در تایوان انجام شد، پسران اسباب‌بازی‌های برقی، سپس سرسره و تاب زمین بازی، سه چرخه، تفنگ اسباب‌بازی و بادبادک را به ترتیب ترجیح دادند.
از طرف دیگر، دختران ابتدا سرسره و تاب بازی را انتخاب می کردند، سپس بادبادک ها و فعالیت هایی مانند تا کردن کاغذ، آواز خواندن و خانه بازی را انتخاب می کردند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.