استفاده از زیره صادراتی در خوراک طیور موجب گذاشتن تخم دوزرده می شود

سیاه دانه یا زیره سیاه یک گیاه گلدار یک ساله از خانواده Ranunculaceae است و بومی جنوب اروپا، شمال آفریقا و آسیای جنوب غربی است.

زیره صادراتی در منطقه خاورمیانه مدیترانه، جنوب اروپا، شمال هند، پاکستان، سوریه، ترکیه، ایران و عربستان سعودی کشت می شود. دانه‌های سیاه‌دانه و روغن آن‌ها سابقه طولانی در استفاده از فرهنگ عامیانه در تمدن هند و عرب به عنوان غذا و دارو دارند (Yarnell and Abascal, 2011).

دانه های N. sativa طعم و عطر تند و تلخی دارد و به عنوان ادویه در غذاهای هندی و به طور گسترده در غذاهای خاورمیانه استفاده می شود. دانه سیاه دانه بو داده خشک، کاری، سبزیجات و حبوبات را طعم می دهد.

سیاه دانه در غذا به عنوان افزودنی طعم دهنده در نان و ترشیجات استفاده می شود. همچنین به عنوان یک ماده تشکیل دهنده مخلوط ادویه (پانچ فورون) و همچنین مستقل از بسیاری از دستور العمل ها در غذاهای بنگالی استفاده می شود.

زیره به طور سنتی به عنوان یک ماده نگهدارنده در مومیایی سازی در تمدن مصر باستان استفاده می شد. زیره سیاه سابقه طولانی استفاده به عنوان دارو در سیستم پزشکی سنتی هند مانند Unani و Ayurveda دارد (Sharma et al., 2005).

دانه زیره سیاه به طور سنتی در کشورهای جنوب شرقی آسیا و خاورمیانه برای درمان بیماری هایی مانند آسم، برونشیت، روماتیسم و سایر بیماری های التهابی استفاده می شود.

سیاهدانه به دلیل پتانسیل درمانی آن به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته است و دارای طیف گسترده ای از فعالیت ها است، از جمله، مدر، ضد فشار خون، ضد دیابت، ضد سرطان، تعدیل کننده سیستم ایمنی، ضد میکروبی، ضد کرم، ضد درد و ضد التهاب، ضد اسپاسم، ضد التهابی، ضد التهابی، برونش و خواص محافظتی کلیه به طور سنتی.

دانه های N. sativa به طور گسترده برای آسم، دیابت، فشار خون بالا، تب، التهاب، برونشیت، سرگیجه، روماتیسم، اختلالات پوستی، و اختلالات گوارشی استفاده می شود.

همچنین به عنوان مقوی کبد، هضم کننده، ضد اسهال، منافذ و برای کنترل عفونت های انگلی و تقویت سیستم ایمنی استفاده می شود (Goreja, 2003).